موسیقی و دیگر هیچ

خاطرات موسیقایی تمثیلی از موسیقی است. در تعریف موسیقی می توان گفت که موسیقی تراوش احساسات و اندیشه‌هاى آدمی و مبین حالات درونی اوست. شنیدن یک آهنگ آرام بخش و جذاب می تواند خستگی روزانه شما را پایان دهد. خاطرات موسیقایی را با معرفی اولین هنر از هنرهای ابداعی انسان در طول تاریخ شروع می کنیم.

• هنر اول= هنر موسیقی 
• هنر دوم= هنر رقص 
• هنر سوم= هنرهای ترسیمی 
• هنر چهارم= هنرهای تجسمی 
• هنر پنجم= هنر ادبیات 
• هنر ششم= تئاتر و نمایش
• هنر هفتم= هنر سینما

هنر اول موسیقی

در واقع بین هفت هنر اصلی انسان، موسیقی در جایگاه اول قرار دارد. این نشان می دهد که انسانها در طول تاریخ زندگی خود بین خود و موسیقی و خاطرات موسیقایی آن بیشتر از بقیه هنرها رابطه و علاقه داشتند.

البته بعضی نقاشی و طراحی را اول می دانند. اما فهرست ها موسیقی را در جایگاه اول قرار  می دهند. موسیقی هنر بیان و انتقال احساس از طریق صوت و آوا اسـت. مثل نقاشی کـه انتقال و بیان احساس از طریق رسم طرح ها اسـت. سینما کـه بیان و انتقال احساس و پیام خاصی از طریق عکسهای پی در پی است.

 وجه مشترک هنرهای هفت گانه

استفاده از تخیل: تخیل بعنوان مهمترین عامل در شکل‌گیری آثار هنری بـه شمار می‌رود. هرچه هنرمند حس تخیل بهتری داشته باشد آثار او در میان سایر هنرمندان شاخص تر می شود. دخالت احساسات و عواطف هنرمند: بیشتر آثار هنری بر اساس عواطف و احساسات هنرمند شکل می‌گیرد و کمتر تفکر منطقی و عقلانی در پیش زمینه آثار هنری دخالت دارند.

این بدین معنی نیست کـه هنرمند از عقل، شعور و درک خود در خلق آثار استفاده نمی کند. بـه عبارتی احساسات هنرمند بر جنبه هاي فکری در ابتدای شکل‌گیری طرح او برتری می‌یابد. منشوری و چند معنایی آثار هنری: این بدین معنی اسـت کـه وقتی هنرمند اثری را خلق می کند. هرکس کـه در مقابل آن قرار می گیرد.

با توجه بـه تفکرات و احساسات خود می تواند برداشت متفاوتی از آثار هنری داشته باشد. بی شک وقتی یک اثر هنری از عواطف و احساسات هنرمند شکل می گیرد نمی‌تواند معنایی تک بعدی داشته باشد و استنباط از آن متفاوت می شود.

تعریف موسیقی

واژه ی موسيقى که در عربی قَى تلفظ مى‌شود ريشه يونانى دارد. موسیقی یا آهنگ را در ادبیات پارسی کهن به آن خنیا هم می گویند. یک فعالیت یا حرفه ای اسـت که از صدا و سکوت تشکیل می شود. عناصر اصلی تشکیل دهنده‌ ی موسیقی، ملودی، هارمونی و ریتم اسـت کـه ملودی توسط زیر و بمی صدا‌ها بـه وجود می آید.

خنیا از لغت پارسی خونیاک و لغت اوستایی هونواک گرفته شده اسـت. هونواک از دو بخش هو «بـه معنای نیک و خوش» و نواک «بـه معنای نوا» ساخته شده اسـت کـه مجموعا هونواک را میتوان نوای خوش معنی کرد. واژه‌ ی موسیقی هم از لغت یونانی و برگرفته از واژه ی ” Mousika» μουσική و مشتق از واژهٔ Μοῦσαι “ می دانند.

مهم ترین عامل بـه وجود آورنده‌ موسیقی صدا و ریتم همراه با هنر بیان احساسات بـه وسیله‌ آواست. از زمان منصور خلیفه عباسی توجه به آثار يونانى آغاز شد و سپس در دوران هارون پنجمين خليفهٔ عباسى (۱۹۸-۲۱۸ هـ) با تأسيس بيت‌الحکمه به اوج خود رسيد.

مقارن همين دوران بوده است که واژهٔ موسيقى به زبان پارسی را پیدا کرد و به‌ تدريج جايگزين غناء عربى شد. آنچه در خاطرات موسیقایی بیان می شود ترکیبی از خاطره بازی و موسیقی است.

حتما بخوانید: تربیت جنسی کودک

زیبایی شناسی موسیقایی

ذات موسیقی صدا و حرکت اسـت. عده ای از پدیده های طبیعی مانند صدای آب، وزش باد، صدای برگ‌ درختان و … آوا‌های طبیعی موسیقایی هستند که برای ما خاطره شد اند. این امر نشان می دهد کـه موسیقی پدیده‌ای طبیعی اسـت. این از فطرت انسان در تمام فرهنگ‌ها و جوامع نشات می گیرد.

موسیقی یا آهنگ توانایی برانگیختن احساسات را دارد. این امر از بیش از دوهزار سال اسـت کـه در همه ی جای دنیا جریان دارد. اما درک اینکـه چگونه چنین احساساتی را در انسان بـه وجود می‌آورد کمی دشوار بنظر می رسد. عده ای از قدیمی ترین نظریه‌هاي غربی هنر را تقلیدی از طبیعت خدا می دانند.

موسیقی قادر بـه توصیف اشکال و رنگ‌های طبیعت نیست، ولی نقش بـه سزایی در تقلید اصوات موجود در عالم دارد. اما این قالب هنری غیرمفهومی و غیر تقلیدی کـه مجموعه‌ای از اصوات نظام یافته اسـت بـه نحو معینی تجارب زیبایی شناسانه ای فراهم می‌آورد کـه در ابعاد و مراتب مختلف دارای ارزش هستند.

مستندات خاطرات موسیقایی

بر اساس مدارک موجود واژە موسيقى و هم‌خانواده‌هاى آن در مفاتيح‌العلوم خوارزمى و رساله موسيقى اخوان‌الصفاء آمده است. هر دو متعلق به سده چهارم هجری (دهم ميلادی) است. خوارزمى در تعريف موسيقى مى‌گويد: موسيقى به معنى پيوند آهنگهاست. تعريف ساده موسیقی یا صداهای موسیقایی، صداهای خوشایندی مى‌شود که انسان از شنیدن آنها احساس لذت مى‌کند.

این یعنی خاطرات موسیقایی با بالا رفتن سطح فرهنگ و هنر معلوم شد صداهای خوشایند، صداهایی هستند که از نظم خاصی پیروی مى‌کنند. بين آنها نسبت های معينى وجود دارد. براى همين عدد در موسيقى داراى اهميت بسيارى است.

تا جایى‌که فيثاغورث معتقد است که عدد اصل وجود در آفرينش هنر موسیقایی است. پيروان او اجسام را هر يک عدد مى‌داشتند. آنها معتقد بودند که چون کرات آسمانی و افلاک از یکدیگر فاصله‌هاى معینی دارند، از نسبت آنها نغمه‌ها ساخته مى‌شود و آوازها در اصل ناشى از حرکت افلاک هستند.

تعاریف قدما

ابوعلى‌سينا مى‌گويد: موسيقى علمى است رياضى که در آن از چگونگى نغمه‌ها، از نظر ملايمت و تنافر و چگونگى زمان هاى بين نغمه‌ها بحث مى‌شود تا معلوم شود که لحن را چگونه بايد تاليف کرد. ابونصر فارابی در احصاءالعلوم، موسیقی را علم شناسایی الحان مى‌داند.

او می گوید موسیقی شامل دو علم است: يکى علم عملى. ديگرى علم نظری. امروزه نيز اين تقسيم‌بندى در موسیقی وجود دارد. افلاطون در تعریف موسیقی مى‌گويد: موسيقى يک ناموس اخلاقى است. موسیقی به جهانيان روح، به تفکر بال، به تصور جهش، به غم و شادی ربایش و به همه حیات مى‌بخشد.

مرحوم خالقى در کتاب نظری به موسیقی مى‌نويسد: موسیقی صنعت ترکیب اصوات و صداهاست. بطوریکه خوشايند باشد و سبب لذت سامعه و انبساط و انقلاب روح گردد. موسيقى سنتى ايران شالم قطعاتی است که در مجموع به‌عنوان رديف موسيقى ایرانی گفته می شود. 

اين موسيقى هنرى است بسيار ظريف و عميق. امتياز موسيقى ايرانى در امکانات وسيع مقامى و ملودى‌هاى غنى آن است. بتهوون در تعریف زیبای خود از موسیقی می گوید: موسیقی عالی تر از علم و فلسفه است. در بسیاری از فرهنگ‌ها، موسیقی و نوای های موسیقایی بخش مهمی از شیوه زندگی مردم است.

 زیرا در مراسم مذهبی، مدح بزرگان و پادشاهان، مراسم و جشن‌های رسمی. ( مثل: عید نوروز و جشن فارغ‌التحصیلی و ازدواج). فعالیت های اجتماعی. (مثل عروسیها).فعالیتهای فرهنگی اعم از آواز خوانی مبتدی و بازی در گروه تئاتر یا آواز خوانی در گروه کر به صورت گروهی نقش اساسی را ایفا می‌کند.

حتما بخوانید: معاون یک روزه

موسیقی ایرانی:

موسیقی سنتی ایرانی که با نام موسیقی اصیل ایرانی، موسیقی کلاسیک ایرانی و موسیقی دستگاهی نیز شناخته می‌شود. شامل دستگاه‌ها، نغمه‌ها، و آوازها، از سال‌ها پیش از میلاد مسیح تا به امروز سینه به سینه در میان مردم ایران جریان داشته است.

آنچه دلنشین‌تر، ساده‌تر و قابل فهم‌تر بوده‌است، امروز در دسترس است. بخش بزرگی از آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، و یونان متأثر از این موسیقی است و هرکدام به سهم خود تأثیراتی در شکل‌گیری این موسیقی داشته‌اند.

از موسیقی‌دان‌ها یا به عبارتی نوازندگان موسیقی در ایران باستان می‌توان به «باربد» و «نکیسا» و «رامتین» اشاره کرد. تاریخ خاطرات ما از موسیقی سنتی ایرانی بسیار زیاد است. شعر معروف ای ایران بر اساس ملودیها و دستگاه موسیقی اصیل ایرانی اجرا شد.

نوای ربنای شجریان نیز جز آثار فاخر موسیقی سنتی و ایرانی است. موسیقی اصیل ایرانی، جزو کهن ترین سبک‌های موسیقایی از دوران باستان تا به امروز است. همچون گذشته‌های دور، مشاهیر صاحب سبک بسیاری در تاریخ ایران معاصر سر برآورده و هر یک، گامی موثّر در اعتلا و پویندگی این موسیقی اصیل برداشته اند. مردم خاطرات موسیقایی عجیبی با موسیقی اصیل ایرانی دارند.

خوانندگان این مجموعه:

خوانندگان خاطرات موسیقایی عبارتنداز: همایون شجریان. محمد اصفهانی. اکبر گلپایگانی، بهنام بانی. محسن عارفیان. حجت اشرف زاده. احمد آزاد. بابک جهانبخش. سعید آسایش و… در آینده از این خاطره بازی و خاطرات موسیقایی باز هم خواهیم داشت.

اینک این شما و این خاطرات موسیقایی که تقدیم شما می شود. در مجموعه خاطرات موسیقایی چند قطعه از  موسیقی خوانندگان پاپ و سنتی کشورمان را تقدیم شما عزیزان می کنیم. امید است مورد قبول واقع شود. همه محتواهای ارایه شده در این مجموعه خاطرات موسیقایی برای استفاده و انتشار آهنگ ها در فضای مجازی منع قانونی ندارد.

برتراندیش

بازدیدها: 20